موش تا انبار ما حفره زدست و از فنش انبار ما ویران شدست
اول ای جان دفع شر موش کن وانگهان در جمع گندم جوش کن
با نگاهی به تاریخ اختلاس و مفاسد مالی در کشور بعد از انقلاب خوب درک می کنیم که هر چندسال چهره ای نو به کشور معرفی می شود. یک روز کرباسچی، یک روز جزایری، یک روز خاوری، یک روز زنجانی و آقازاده ای که همیشه معرف حضور همگان بوده و هستند و خواهند بود.
اما نکته جالب در پشت صحنه ی همه این مفاخر مفسد، وجود کله گنده هاییست که ریشه در دل اقتصاد کشور دارند. چرا باید وام های کلان در جیب چند نفر انگشت شمار باشد و دولت هم توان باز پس گیری این وام ها را بخاطر وجود همان ریشه های کله گنده نداشته باشد؟
پس بسیار واضح هست تا وقتی که نظام اقتصادی کشور اصلاح نشود باید هر چندسال یکبار شاهد بیرون زدن دملی چرکین از دل اقتصاد فاسد کشور باشیم.
به قول معروف تا وقتی که از انبار محافظت نکنیم نمی تونیم در فکر جمع کردن موش ها باشیم. چون بلاخره موش راهش رو از هرجایی که شده به دل این انبار باز می کند. از مفسد اقتصادی نمی توان توقعی جز فساد اقتصادی داشت ولی تا زمانی که این مفسد چراغ سبزی دریافت نکند نمی تواند دست به فساد بزند.
همین الآن که دارین این متن رو می خونین مطمئن باشید نظام فاسد اقتصادی در حال پرو بال دادن به یک مفسد اقتصادی دیگر است…
به نظر من نباید این هارو مفسد اقتصادی معرفی کرد، مفسد اقتصادی اون جوونی هست که با هزار بدبختی و دوندگی و اشک و گریه و منت کشی رفته وام ازدواج گرفته و حالا بخاطر همین آقایان و شرایط بد اقتصادی توان بازپس دادن این وام رو نداره!!! بله این جوونا مفسد اقتصادی هستند نه این بیچاره ها که به نون شبشو محتاجن. ۸ تریلیون پولی نیست در برابر ۴ میلیون وام ازدواج..!!!
نظرات شما عزیزان:
